Εικόνες καταστροφής
Στάχτες παντού
Δε θα μιλήσουμε για τη διάλυση της περίθαλψης, για τη διοικητική υπηρεσία του ΚΥΓ Ζαγκλιβερίου που διαλύεται με την τελευταία διοικητικό υπάλληλο να συνταξιοδοτείται και κανέναν υπάλληλο του κλάδου να μην έχει προσληφθεί στη θέση της, τις νοσηλεύτριες που δεν φτάνουν ούτε για τα ελάχιστα και που κάποιοι προσπαθούν να τις μετατρέψουν σε διοικητικούς, τους επισκέπτες γιατρούς που δεν έρχονται, τους οδηγούς ασθενοφόρου που έχουν μείνει οι μισοί στον αριθμό, τις διαρκείς ελλείψεις σε αναλώσιμα…
Δε θα μιλήσουμε για την Ιατρική που μας ανάγκασαν να ασκούμε, δήθεν λόγω κόβιντ, για την Ιατρική διά τηλεφώνου, τη μετατροπή των δομών περίθαλψης σε κέντρα συνταγογράφησης, το κλείσιμο των Περιφερειακών Ιατρείων μέσα στη φωτιά της πανδημίας, την ολοκληρωτική έλλειψη στήριξης με μέσα προστασίας, τα νοσοκομεία θανατοκομεία, τα εμβολιαστικά κέντρα χωρίς προσλήψεις προσωπικού ή με προσωπικό από άλλες απαραίτητες λειτουργίες που καταστράφηκαν, δε θα μιλήσουμε για τα επερχόμενα κλεισίματα υγειονομικών δομών!
Δε θα μιλήσουμε ακόμα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων που οι πολυχρονεμένοι μας διοικητές θαρρούν πως είναι κάτι που υπάρχει μόνο όταν τους συμφέρει.
Θα μιλήσουμε για μια καταστροφή πολύ πιο βαθιά που προσπαθεί να μετατρέψει σε αποκαΐδια την Ιατρική όπως την ασκούμε.