Σχετικά πρόσφατα, ελάχιστες μέρες πριν τη διεξαγωγή του «11ου Ελευθεριακού Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης», πληροφορηθήκαμε για την ύπαρξη ενός blog (palaiokinimatopoleio.wordpress.com) μέσω του οποίου πωλούνται έναντι συγκεκριμένου αντιτίμου διάφορα έντυπα. Ανάμεσα σε αυτά τα έντυπα υπάρχουν και κινηματικές εκδόσεις, ορισμένες από τις οποίες διακινούνται με ελεύθερη συνεισφορά ή χωρίς κανένα αντίτιμο. Κάποια από αυτά δημιουργήθηκαν ή επανατυπώθηκαν από την συλλογικότητά μας και ατομικές/συλλογικές πρωτοβουλίες που συμμετείχαν κάποιες από εμάς. Αφενός η άρνηση του διαχειριστή του blog να απαντήσει ή και να λάβει υπόψιν του τις ψηφιακές επικοινωνίες που επιδιώχθηκαν μαζί του, αφετέρου ο πάγκος που διατηρεί σε διάφορες κινηματικές εκδηλώσεις (όπως και στο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης) και το ενδεχόμενο να πουλάει ακόμα κι εκεί το εν λόγω υλικό -παρά τις προφανείς εναντιώσεις μας, μας οδήγησαν μαζί με άλλες συντρόφισσες και συντρόφους να επιδιώξουμε μία άμεση επαφή μαζί του.
Συντάξαμε λοιπόν από κοινού ένα κείμενο (το κείμενο μπορεί να βρεθεί εδώ*), το οποίο φροντίσαμε να γνωστοποιήσουμε και στη διοργανωτική ομάδα του φεστιβάλ μία μέρα πριν την έναρξη του 3ημέρου, για λόγους ενημέρωσης, πολιτικής ευγένειας, αλλά και για να αποφύγουμε την πιθανότητα να παρερμηνευτεί η παρουσία μας εκεί. Στόχος μας ήταν να μιλήσουμε με το διαχειριστή του εν λόγω blog και να ενημερώσουμε/συζητήσουμε με τους διοργανωτές του φεστιβάλ σχετικά με αυτό το ζήτημα με την μορφή παρέμβασης στο χώρο του φεστιβάλ (στον πάγκο που διατηρούσε), αλλά όχι στο ίδιο το φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις του. Επιλέξαμε την αρχή της 1ης μέρας και προτού ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις/συζητήσεις, ώστε να αποκλειστεί επιπλέον η τυχόν μετατόπιση του ενδιαφέροντος από αυτές, μοιράζοντας παράλληλα το κείμενό μας στους τριγύρω πάγκους και τον λίγο επιπλέον κόσμο που είχε έρθει από νωρίς, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο έναν πιο δημόσιο και πολιτικό χαρακτήρα στην ίδια την παρέμβαση. Σκοπεύαμε να εκθέσουμε δημόσια το διαχειριστή του blog και να διασφαλίσουμε -μέσω αυτής της έκθεσης και της δημόσιας κριτικής που αναμέναμε ότι θα επιφέρει- ότι θα σταματήσει αυτή την ανήκουστη πρακτική. Συνέχεια ανάγνωσης