Ετήσια αρχεία 2016
33 άρθρα
Από τις αρχές Γενάρη 2016 μετα από πρόσκληση των health workers στις συλλογικότητες: Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης, Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, Σωματείο βάσης στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, συνέλευση της Κατάληψης Στέγασης Μεταναστών/ στριών (παλιό Ορφανοτροφείο) καθώς και τη συλλογικότητα της κατάληψης φάμπρικα Υφανέτ συγκροτήθηκε το Συντονιστικό για την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη.
Στα πλαίσια της δράσης του πραγματοποιήθηκαν:
Έκδοση αφίσας σε τρεις γλώσσες καθώς και κειμένου.
Η αφίσα κολήθηκε και το κείμενο μοιράστηκε με παρέμβαση στα νοσοκομεία ΑΧΕΠΑ, Γεννηματάς, Αφροδισίων.
Ο Μάης του 1936 μια κορυφαία στιγμή για το κοινωνικό ταξικό κίνημα στην Ελλάδα του 20 αιώνα. Δεν πρόκειται απλά για μια σφαγή από τις δυνάμεις καταστολής της κινητοποιημένης εργατικής τάξης. Τέτοιες σφαγές γίνανε πολλές και πριν τον Μάη και μετά από αυτόν. Ο Μάης αποτελεί μια από εκείνες τις στιγμές που πολλά μοιάζουν δυνατά. Η εργατική τάξη οργανώνεται αυτόνομα έξω και ενάντια από τις ηγεσίες της, απαντάει στην καταστολή, καταλαμβάνει όλο το δημόσιο χώρο, κλείνει τους χωροφύλακες στα τμήματα, για 36 ώρες είναι κυρίαρχη της πόλης.
Στις 2/12/15 απολύονται 3 εργαζόμενες από το καφέ Γέφυρα.
Αυτό συμβαίνει εκδικητικά από το αφεντικό μετά από την απαίτηση των 3 εργαζομένων όλων αυτών που δικαιούνταν μετά από 3, 2 και 1μιση χρόνο εργασίας: Ασφάλιση, καταβολή επιδομάτων αδειών καθώς και των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, προσαύξηση νυκτερινής και κυριακάτικης αργίας.
Στις 25 Φλεβάρη, μέρα του στρατοδικείου του ολικού αρνητή στράτευσης Μ.Τ., πραγματοποιήθηκε παρέμβαση με άλλες συλλογικότητες και αλληλέγγυο κόσμο, στην στρατολογία Θεσσαλονίκης και στο στρατοδικείο επίσης. Εκεί μεταξύ άλλων μοιράστηκε και το παρακάτω κείμενο:
Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης, στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Έχει ήδη καταδικαστεί για ανυποταξία σε καιρό ειρήνης 2 φορές τα τελευταία 3 χρόνια. Παράλληλα, του έχει επιβληθεί 2 φορές το πρόστιμο των 6000 ευρώ το οποίο καταχωρείται στην εφορία και τοκίζεται.
Ξέραμε ότι αρχικά «στο μυαλό ήταν ο στόχος»… , είδαν όμως ότι δεν έφτανε αυτό για να καταστείλει την ολοένα και αυξανόμενη αντίδραση. Και έτσι, παράλληλα, στοχεύσαν και στην «τσέπη». Η οικονομική καταστολή, αλλά και ο φόβος αυτής, παραλύει οποιονδήποτε σκέφτεται να εναντιωθεί στη θέληση του κράτους. Σκοπός τους είναι να καταστήσουν αδύνατο ή δύσκολο να ζήσει με αξιοπρέπεια όποιος αντιστέκεται. Έτσι λοιπόν, εκτός από τα εντάλματα, τις συλλήψεις και τις δίκες, στην περίπτωση όσων αρνούνται να υπηρετήσουν τη «μητέρα πατρίδα», η ίδια τους τιμωρεί με επαναλαμβανόμενα πρόστιμα που χρεώνονται στο φορολογικό μητρώο τους.
Για ποιόν λόγο χρειαζόμαστε τον στρατό; Διαλέξτε τη σωστή απάντηση.
- Για να προστατέψει την πατρίδα από τις εξωτερικές απειλές.
- Για να γαλούχησει υπάκουους πολίτες.
- Για να βοηθήσει την αστυνομία στην εσωτερική καταστολή.
Τις προηγούμενες μέρες, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων των δράσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης για το θέμα της άρνησης στράτευσης – με αφορμή το επερχόμενο στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ. Τ. – παρεμβήκαμε και σε εφορίες της θεσσαλονίκης μαζί με άλλες ομάδες και άτομα.
Στο πλαίσιο της παρέμβασης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
Ούτε μια ώρα στο στρατό
Ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους
Καμία ποινική ή οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!
Δίκαια αναρωτιέται κάποιος γιατί μια παρέμβαση κατά του στρατού γίνεται σε ένα χώρο όπως η εφορία. Η πρώτη απάντηση είναι προφανής αν αναλογιστούμε ότι, μόνο για το 2015, για στρατιωτικές δαπάνες είχαν προϋπολογιστεί 3,3 δις ευρώ. Σε αυτά, δεν προστίθενται έξοδα που είτε υπάγονται στα «μυστικά κονδύλια» του κράτους είτε σε μίζες εξοπλιστικών και τα δικαστικά έξοδα για τη δίωξη αυτών. Αυτά τα χρήματα είναι μαζεμένα από την φορολογία όλων των πολιτών. Σε αυτά, προστίθενται πολλά ακόμα εκατομμύρια που λαμβάνονται μέσω κονδυλίων από την Ε.Ε. Φανταστείτε τα χρήματα αυτά να διατίθεντο για άλλους σκοπούς…
Την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, όπως και σε άλλες χώρες, πραγματοποιείται στο Μιλάνο της Ιταλίας μια διαδήλωση που αποτέλεσε τόπο συνάντησης των κινημάτων (σωματεία βάσης, κοινωνικά κέντρα, φοιτητικές και μαθητικές ομάδες, επιτροπές αγώνα για τη στέγη, μεταναστευτικές κοινότητες, το κίνημα NO TAV, κλπ) ενάντια στα μέτρα λιτότητας της ιταλικής κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή, αποτέλεσε το αποκορύφωμα του κινήματος NO EXPO Milan ενάντια στην παγκόσμια επιχειρηματική έκθεση EXPO 2015 που είχε εγκαίνια την ίδια ημέρα. Στην διαδήλωση ενάντια στην EXPO 2015 συμμετείχαν διαδηλώτριες/ες από πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Η EXPO είναι Διεθνής Έκθεση που πραγματοποιείται σε διαφορετικές χώρες του κόσμου, αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, ή αλλιώς νέους τρόπους εκμετάλλευσης και υποτίμησης των ζωών μας. Είναι στην ουσία, η προσπάθεια ανασυγκρότησης του κεφαλαίου, μέσα από εικονικά νέες μορφές ανάπτυξης «αειφόρου», «βιώσιμης», «πράσινης». Η εκμετάλλευση, έτσι, πλασάρεται σαν κάτι καινοτόμο με γνώμονα τον άνθρωπο, ενώ στην πραγματικότητα είναι η σανίδα σωτηρίας του κεφαλαίου, το άνοιγμα σε νέες αγορές για την περαιτέρω κερδοφορία του.