Η “ολοκλήρωση ενός έθνους” έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση τη δημιουργία του κράτους, που κατέχει το μονοπώλιο στη βία, εμπεδώνοντας την κυριαρχία, διαχειριζόμενο το πλήθος. Ο στρατός, ως μέσο άσκησης, επιβολής και διαφύλαξης της πολιτικής εξουσίας μέσα σε ένα οικονομικοπολιτικό πλαίσιο περιφράξεων και κοινωνικών διαιρέσεων (ταξικών, έμφυλων, φυλετικών κ.α.) θα εκπληρώσει με οποιοδήποτε μέσο τον εκάστοτε πολιτικό, οικονομικό, θρησκευτικό “ιερό σκοπό” και θα αναλάβει την εξόντωση οποιουδήποτε καθορίζεται ως “άλλος” είτε από το ίδιο το ελληνικό κράτος είτε από τους “συμμάχους” του.
Μηνιαία αρχεία: Μάιος 2018
3 άρθρα
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.»
-Κ. Π. Καβάφης
Τα σύγχρονα κολαστήρια, «κέντρα φιλοξενίας» όπως τα ονομάζουν, κάτω από την διαχείριση της Ε.Ε. και του ελληνικού κράτους, εξαθλιώνουν όλο και περισσότερο τις ζωές των μεταναστ(ρι)ών, επιβάλλουν το στοίβαγμα τους σε γκετο-camps με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, απομόνωση, αορατότητα, καθημερινούς ξυλοδαρμούς, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό. Την ίδια στιγμή οι ΜΚΟ, με ανθρωπιστικό μανδύα, έρχονται να διαχειριστούν τις ροές των μεταναστών, ρυθμίζοντας τις ζωές τους και διαχωρίζοντάς τους από τους ντόπιους με την δημιουργία γκέτο λειτουργώντας αποσυμπιεστηκά και αποτρεπτικά προς την οποιαδήποτε κατεύθυνση διεκδίκηση και αγώνα.