Συλλογικά, γεννηθήκαμε το Δεκέμβρη 2008 μέσα στην εξέγερση. Είμαστε μία συνέλευση γειτονιάς, μια κοινότητα αγώνα. Αυτό που μας ενώνει είναι, εκτός από την ιδιότητα του γείτονα, μια επιθυμία να αντισταθούμε σε ότι μας κάνει να νοιώθουμε ανελεύθεροι και μία βεβαιότητα ότι ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Είμαστε φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, και οτιδήποτε άλλο δε χωράει σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, και έχουμε αγωνία, άγχος και ερωτηματικά για τη ζωή μας, το μέλλον, τόσο το δικό μας, όσο και των κοινωνιών μας. Όλα αυτά ήταν που μας ένωσαν το Δεκέμβρη, μια στιγμή στην ιστορία όπου πλήθη ανθρώπων βγήκαν στο δρόμο κουβαλώντας ο καθένας το προσωπικό του φορτίο για να το αφήσει πίσω του συμβολικά, όχι όμως εικονικά, ρίχνοντας μια πέτρα. Το φορτίο μπορεί να μην έφυγε εξ’ ολοκλήρου, αλλά σίγουρα δεν είναι πια τόσο βαρύ. Όσοι περισσότεροι είμαστε και όσο οι νίκες μας αυξάνονται, τόσο το φορτίο ελαφραίνει. Και τόσο η ελπίδα ότι θα απαλλαχτούμε από αυτό δυναμώνει.
Η ελπίδα μας έγκειται στο ότι όσο θα οργανωνόμαστε, ξεκινώντας από το τοπικό επίπεδο, τόσο πιο δυνατοί θα είμαστε όλοι μαζί να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας. Να διεκδικήσουμε τις επιθυμίες μας. Ανιχνεύοντας στην ιδιότητα του γείτονα την πιθανή δυναμική που υπάρχει για αντίσταση, να μεταμορφώσουμε αυτή την κοινωνία, και για αρχή έστω αυτή τη γειτονιά, σε κάτι πιο κοντά στην επιθυμία μας. Μια κοινωνία αφιλόξενη στους εκμεταλλευτές, τους ρατσιστές, τους εθνικιστές και την αστυνομία, μια κοινωνία αυτό-οργανωμένη όπου η αλληλεγγύη θα είναι η υψηλότερη των αξιών…