LOCKDOWN

16 άρθρα

Η μπροσούρα Από την καραντίνα στην “Ελευθερία” | Antitriage

σημειώσεις για το υγειονομικό κράτος, την επιστήμη και τους εμβολιασμούς

Η μπροσούρα σε ψηφιακή μορφή: εδώ.

Αποσπάσματα από την μπροσούρα:

Η επιχείρηση «Ελευθερία», αυτό το «υψηλού» συμβολισμού -όσο και φαιδρότητας- όνομα που δόθηκε στο πρόγραμμα (εμμέσως) υποχρεωτικού γενικού εμβολιασμού ενάντια στην covid-19, δεν είναι παρά ένα κομμάτι από το μωσαϊκό τεχνικών καταναγκασμού, πειθάρχησης και κοινωνικού ελέγχου, στη δίνη του οποίου έχουν βρεθεί οι «εμπόλεμες» κοινωνίες εδώ και περισσότερο από ενάμιση χρόνο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κείμενο από την ‘πρωτοβουλία υγειονομικών Θεσσλονίκης ενάντια στους αποκλεισμούς’

Οργή για τα λοκντάουν στις πρώτες φάσεις της πανδημίας που τσάκισαν τα παιδιά, τη νεολαία, τη μαύρη εργασία, τους μετανάστες, τους άστεγους, τους ρομά, τους τοξικοεξαρτημένους. Οργή για την κρατική διαχείριση της πανδημίας με απειλές, sms, πρόστιμα, απαγόρευση διαδηλώσεων…
Οργή για την ψυχική ευαλωτότητα που φούντωσε μέσα στα λοκντάουν, οργή και για την μεταχείριση που της επιφυλάξανε.
Οργή για τις αυτοκτονίες και τις γυναικοκτονίες.
Οργή για το ήδη ρημαγμένο σύστημα περίθαλψης που δεν ενισχύθηκε ούτε στην πρωτοβάθμια, ούτε στα νοσοκομεία, τόσο με μόνιμους διορισμούς, όσο και με υλικά, μηχανήματα, τριτοβάθμιες υποδομές.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αξιολογώντας τις αξιολογήσεις και το νέο σχολείο

Είναι σημαντικό να δούμε πώς οι αλλαγές στην εκπαίδευση εν καιρώ πανδημίας ενίσχυσαν, ίσως και έθεσαν, τις βάσεις για την επιχειρούμενη αναδιάρθρωση.
Με την τηλεκπαίδευση, το σχολείο, για τα παιδιά, εξισώθηκε αποκλειστικά με το μάθημα, αφού έχασαν τους ζωτικούς τους χώρους και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση όντας κλεισμένα στο σπίτι. Η εκπαιδευτικός τέθηκε κρινόμενη από άγνωστο πλήθος και ελεγχόμενη από τη διεύθυνση. Η ανάγκη δε για υλικοτεχνική κάλυψη και παρουσία βοηθητικού προσώπου (γονέας ή και μισθωτός), έκαναν ορατές τις όποιες κοινωνικοταξικές ανισότητες.
Σε επόμενο χρόνο, με το ξεκίνημα των δια ζώσης μαθημάτων, οι εκπαιδευτικοί μετατράπηκαν σε ελεγκτές και ελεγχόμενες, τα τμήματα σε χώρους συνωστισμού, οι οδηγίες για αντιμετώπιση κρουσμάτων σε αστείο. Και τα κενά καλύπτονται ακόμη με έκτακτες αναπληρώσεις…

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμεσα μέτρα για να διακόψουμε τη μετάδοση της συναίνεσης στα κρατικά σχέδια

Δεύτερο φθινόπωρο φέτος μετά την έξαρση της πανδημίας, και η ανεπανάληπτη εμπειρία της κρατικής διαχείρισής της συνεχίζεται. Οι δύο επόμενες εβδομάδες που είναι αδιάκοπα κρίσιμες από πέρυσι, όπως μας λένε, δεν έχουν τελειωμό. Αυτοί μιλάνε με νούμερα κρουσμάτων και ποσοστών, εμείς μετράμε ανασφάλειες, φόβους, καταθλίψεις, μοναξιές και αφραγκιές, ενώ παράλληλα ανησυχούμε για τις πιο ευάλωτες ανάμεσά μας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Στήριξη και παρέμβαση στην κινητοποίηση υγειονομικών ενάντια στην υποχρεωτικότητα εμβολιασμού | Προσυγκέντρωση Πέμπτη 26 Αυγούστου, 10:30, πλ. Κουλέ Καφέ

Ενάντια στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, να μην αφήσουμε ακροδεξιούς και θρησκόληπτους να φορέσουν καπέλο στις κινητοποιήσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων των υγειονομικών.

Συνέχεια ανάγνωσης

Covid-19: Ο εχθρός δεν είναι αόρατος.

Αν κάτι έχει φανεί με τον πιο εμφατικό τρόπο από την έξαρση της επιδημίας και μέχρι τώρα, είναι πως η υγεία μας, αντί να είναι στο επίκεντρο των πολιτικών που εφαρμόζονται για τη διαχείρισή της, βρίσκεται στο στόχαστρο τους.

Διαχρονικά άλλωστε, η μέριμνα για την υγεία μας από το κράτος και τα αφεντικά, είναι αποκλειστικά ενταγμένη στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και λειτουργίας ενός μοντέλου καταπιέσεων και εκμετάλλευσης. Αυτό το σύστημα, βασισμένο στον ανταγωνισμό και την αέναη κερδοφορία και λεηλάτηση φυσικών πόρων, γεννά καταστροφές που δεν είναι ούτε το ίδιο σε θέση να αντιμετωπίσει. Η καταστροφή και η εντεινόμενη επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον, η μαζική κρεατοβιομηχανία, οι συνθήκες ζωής στις πόλεις, τα εξαντλητικά ωράρια, τα παρεχόμενα επίπεδα περίθαλψης, οι πειραματισμοί στα εργαστήρια και τα μικρά ή μεγάλα ατυχήματα τύπου τσέρνομπιλ που συμβαίνουν ανά καιρούς, μόνο άσχετα δεν είναι. Και αυτό το σύστημα, ακόμα και τώρα, δεν υπόσχεται τίποτα διαφορετικό, ούτε επιτρέπει όρια αμφισβήτησης. Η καπιταλιστική ευημερία, η ανάπτυξη, όπως και οι καταστροφές (πόλεμοι, οικονομική κρίση, πανδημίες κα) αποτελούν τα απότοκα τέκνα του ίδιου συστήματος.

Συνέχεια ανάγνωσης