Το περασμένο Σάββατο, 6 του Δεκέμβρη, έπεσε νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος. Αυτή η κρατική δολοφονία πυροδότησε μια κοινωνική έκρηξη τέτοιας έντασης που είχε αρκετά χρόνια να συμβεί στη χώρα. Η συσσωρευμένη οργή νέων κυρίως ανθρώπων τους οδήγησε στο δρόμο να διαδηλώνουν δυναμικά αλλά και πολύμορφα. Δίπλα στους μαθητές, τους φοιτητές και τους υπόλοιπους νέους, το κοινωνικό ξέσπασμα έφερε και εργαζομένους αγανακτισμένους από χρόνια συνεχούς υποτίμησης, καθώς και μετανάστες, οι οποίοι βρήκαν την πρώτη ευκαιρία να σηκώσουν το κεφάλι τους μετά από μια εικοσαετία βουβής υπομονής της εκμετάλλευσης. Μετά από ένα δεκαήμερο και με φόντο δεκάδες προσαγωγές ή συλλήψεις σε όλη τη χώρα, κινητοποιήσεις σε επίπεδο συνοικίας-γειτονίας εξελίσσονται κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις. Άνθρωποι προσπαθούν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να δράσουν∙ επιχειρούν να συνδέσουν την εμπειρία της καθημερινής εκμετάλλευσης και αλλοτρίωσής τους με ό,τι διαδραματίστηκε τις προηγούμενες ημέρες (και συνεχίζει να διαδραματίζεται) στα κέντρα των πόλεων. Μ’ αυτή τη λογική, βρεθήκαμε κάποιοι άνθρωποι που τυχαίνει να ζούμε στην Άνω Πόλη (ή στην ευρύτερη περιοχή), με σκοπό να προωθήσουμε τη δημιουργία λαϊκής συνέλευσης στην περιοχή. Είμαστε άνθρωποι που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, καθώς η ανάσα του δρόμου μας έδωσε την ευκαιρία να μην είμαστε θεατές. Θέλουμε να καταλάβουμε το ξέσπασμα που συνέβη τις τελευταίες ημέρες, να συζητήσουμε γι’ αυτό και να δράσουμε για την εξέλιξή του στις γειτονιές της πόλης και για τη στήριξη των συλληφθέντων ή διωκόμενων.
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους διαδηλωτές των τελευταίων ημερών.
Να μην αφήσουμε αυτήν την φλεγόμενη πνοή της ποίησης απλά να εκτονωθεί ή να σβήσει.
Να την μετατρέψουμε σε μια συγκεκριμένη ουτοπία: για την αλλαγή του κόσμου και την αλλαγή της ζωής!
(Πρωτοβουλία κατοίκων Άνω Πόλης)