Προκηρύξεις

73 άρθρα

περί έθνους, πατρίδας και άλλων δαιμονίων

 

Μας είπαν…

…εµείς καταγόµαστε από τους αρχαίους έλληνες, εκπολιτιστές και φωτοδότες, έθνος της επιστήµης και της αλήθειας.

Μας είπαν για µια µεγάλη ελλάδα σχεδόν στο κέντρο του κόσµου, περικυκλωµένη από απολίτιστους Άλλους, ιµπεριαλιστές και µεγάλες δυνάµεις, αλλά και για τη συνέχεια της ελληνικότητας.

Μας είπαν λαό ειρηνικό και ποτέ φιλοπόλεµο. Αλλά αν χρειαστεί, απελευθερωτή προγονικών εδαφών, από την Κύπρο, τη µικρά Ασία, ως την Αυλώνα, µε τη διχόνοια το µόνο µας εχθρό, που τρέφεται από άθεους, τρανς, αναρχικές, οµοφυλόφιλες, εξαρτηµένους και άλλους τόσους, που αρνούνται τη γαλανόλευκη στολή και τις παρελάσεις, που ακυρώνουν τους προγόνους και την ενότητα µας.

Μας είπαν καλοπληρωµένοι γραφιάδες, δάσκαλοι, παπάδες και καθοδηγητές, µε λόγους, εµβατήρια και µοιρολόγια, ταινίες, µουσεία και παρελάσεις, ιστορίες θρυλικών ηρώων, σε µια Διήγηση που στάζει αίµα και µυρίζει συµφέρον, τη γλυκερή µυρωδιά των σφαγείων. Χρήµα, Βαρβατίλα και Εξουσία.

Μας είπαν οι κοινότητες των Άλλων είναι υποδεέστερες, πρέπει να ελληνέψουν.

Δε µας είπαν…

…όµως, πως για να βγει η µεγάλη τους ιδέα, πάντρεψαν υπό την ταµπέλα «ελληνισµός» τις ιστορίες τόσων λαών και διαφορετικών ανθρώπων – συχνά αντιτιθέµενων – που έζησαν κάποτε εδώ γύρω. Πως βάφτισαν ήρωες τους σφαγείς και από ποιανού τα κόκκαλα είναι βγαλµένη η «λευτεριά».

Δε µας είπαν πως οι αλυτρωτισµοί έχουν άλλη γλύκα και άλλοθι όταν είναι ελληνικοί.

Δε µας είπαν τι έκανε ο ελληνικός στρατός το ‘12 στα Τουρκοχώρια της Μακεδονίας και στο βουλγαρικό Κιλκίς, στην Κοφίνου το ’67 και στη Λευκωσία το ’74.

Δεν µας είπαν πως έθαψαν τα εβραϊκά νεκροταφεία κάτω από πανεπιστηµιακά κτίρια, γκρέµισαν µιναρέδες, µετέτρεψαν τζαµιά σε τσοντάδικα, βάφτισαν δρόµους µε ονόµατα στρατολάγνων δολοφόνων και πως της Σελανίκ εντέχνως κρύβουν το πολύγλωσσο, πολυκοινοτικό της παρελθόν.

Δε µας είπαν πως για να πατήσει στα πόδια του αυτό το έθνος των τυχοδιωκτών από τη γέννηση του ξανάγραψε την ιστορία, επιβάλλοντας σε µία γη χιλιοπερπατηµένη µία γλώσσα – µία ιστορία – µία θρησκεία – έναν υποτιθέµενο προαιώνιο πολιτισµό, µε σφραγίδες ελληνικής προέλευσης και εγγύησης καθαρότητας.

Δε µας είπαν πως οι Μακεδόνες, οι Ροµά, οι Αλβανοί, οι Ρώσοι διδάσκονται σε µια γλώσσα ξένη, που δεν είναι η µητρική τους, στα σχολεία αυτού του κράτους, τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισµό που κάποιο «ελληνοπρεπές παιδαγωγικό Ινστιτούτο» έχει αποφασίσει ότι πρέπει να µάθουν για δικά τους.

Και δε σταµάτησαν ακόµη…

όλο το κείμενο σε μορφή pdf εδώ: ethniko

Μα ο δικός μου εχθρός βρίσκεται πίσω από τους φράχτες, στην ίδια μου την πόλη και στο απέναντι στενό…

Η “ολοκλήρωση ενός έθνους” έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση τη δημιουργία του κράτους, που κατέχει το μονοπώλιο στη βία, εμπεδώνοντας την κυριαρχία, διαχειριζόμενο το πλήθος. Ο στρατός, ως μέσο άσκησης, επιβολής και διαφύλαξης της πολιτικής εξουσίας μέσα σε ένα οικονομικοπολιτικό πλαίσιο περιφράξεων και κοινωνικών διαιρέσεων (ταξικών, έμφυλων, φυλετικών κ.α.) θα εκπληρώσει με οποιοδήποτε μέσο τον εκάστοτε πολιτικό, οικονομικό, θρησκευτικό “ιερό σκοπό” και θα αναλάβει την εξόντωση οποιουδήποτε καθορίζεται ως “άλλος” είτε από το ίδιο το ελληνικό κράτος είτε από τους “συμμάχους” του.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλληλεγγύη με τους/τις μετανάστες/στριες και τους αγώνες τους

 

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.»

-Κ. Π. Καβάφης

 

Τα σύγχρονα κολαστήρια, «κέντρα φιλοξενίας» όπως τα ονομάζουν, κάτω από την διαχείριση της Ε.Ε. και του ελληνικού κράτους, εξαθλιώνουν όλο και περισσότερο τις ζωές των μεταναστ(ρι)ών, επιβάλλουν  το στοίβαγμα τους σε γκετο-camps με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, απομόνωση, αορατότητα, καθημερινούς ξυλοδαρμούς, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό. Την ίδια στιγμή οι ΜΚΟ, με ανθρωπιστικό μανδύα, έρχονται να διαχειριστούν τις ροές των μεταναστών, ρυθμίζοντας τις ζωές τους και διαχωρίζοντάς τους από τους ντόπιους με την δημιουργία γκέτο λειτουργώντας αποσυμπιεστηκά και αποτρεπτικά προς την οποιαδήποτε κατεύθυνση διεκδίκηση και αγώνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κρίση… ποια κρίση; Ή μάλλον ποιανού κρίση…

Στη ζωή, μας έμαθαν από μικρές να είμαστε σωστές…
Σωστές κόρες, μαθήτριες, γκόμενες, φοιτήτριες, εργάτριες, φίλες, σύζυγοι, μάνες, συντρόφισσες, κ.ο.κ.
Το χάρτη της πρέπουσας, κατά τις άνω περιστάσεις, συμπεριφοράς μας τον χάραζε και τον χαράζει καθημερινά στα σώματα και το μυαλό μας, κάποιο φυσικό ή μη πρόσωπο (συστήνεται και ως πατριαρχία) που θα ορίσει το πόσο λάθος είμαστε κάθε φορά.

Συνέχεια ανάγνωσης

Καμία δίωξη στους 4 συλληφθέντες και στη 1 συλληφθείσα απο την πορεία αλληλεγγύης στην Libertatia

Ο πατριωτισμός είναι το καταφύγιο των αδιστάκτων

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της πορείας αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia

To παρόν κείμενο δε μιλά για το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα του λαού της γείτονος χώρας, βόρεια της Φλώρινας, να αυτοπροσδιορίζονται εδώ και πάνω απο 100 χρόνια ως Μακεδόνες και να ονομάζουν τον τόπο τους Μακεδονία, ούτε πρόκειται να θίξει το εάν ο δημοκρατικός πατριωτισμός μαζί με τους εθνικοκομμουνιστές, τους εθνικοσοσιαλιστές και τους φιλελεύθερους πατριώτες μπορούν να έχουν τίποτε άλλο ως αιχμή του δόρατος, εκτός από τους φασίστες-χουλιγκάνους, οι οποίοι βεβήλωσαν το μνημείο του ολοκαυτώματος και έκαψαν την κατάληψη Libertatia.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πλειοδοτείται όπως είναι επιπλωμένο

«Ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας»

Η στέγαση αποτελεί βασικό κομμάτι για την επιβίωσή μας και ταυτόχρονα εξυπηρετεί πολλές από τις ανάγκες μας. Στην κοινωνία των εμπορευμάτων, η κατοικία δε ξεφεύγει από το γενικό κανόνα, καθώς παράγεται εντός της και έχει μια τιμή. Στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, το κόστος της στέγης (μεταξύ άλλων) γίνεται ολοένα και πιο δυσβάσταχτο, κυρίως για τα οικονομικά πιο αδύναμα στρώματα. Η δαπάνη για την κατοικία επιβάλλει την καταβολή ενός μεγάλου μέρους του βασικού εισοδήματος, είτε με τη μορφή ενοικίου είτε με τη μορφή φορολογίας, στεγαστικών δανείων και δημοτικών τελών.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κουζίνα Αλληλεγγύης στους διωκόμενους για την παρέμβαση στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Κουζίνα Αλληλεγγύης

Κυριακή 18/12 | στο Στέκι Άνω Πόλης

 

ΟΥΤΕ ΙΕΡΟ ΟΥΤΕ ΟΣΙΟ!

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ

Από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα στηριγμένο στον ανταγωνισμό και το κέρδος διαλύεται. Με τη διάλυσή του οδηγούνται στην εξόντωση και μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού. Είτε μέσα από πολέμους που αναδύονται σαν αποτέλεσμα της κρίσης, είτε μέσα από ειρήνες που συνοδεύονται από επίταση της εκμετάλλευσης, υποτίμηση της εργασίας και εξαθλίωση το μήνυμα είναι σαφές: όταν το κεφάλαιο κινδυνεύει κοινωνικά κομμάτια περισσεύουν και πετιούνται εκτός αγοράς στα αζήτητα. Τα κριτήρια φύλο φυλή τάξη βέβαια βάζουν τους κανόνες αυτής της εκκαθάρισης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κείμενο για την εκκένωση του ορφανοτροφείου

Κείμενο για την εκκένωση του ορφανοτροφείου και της συλληψης των 25 για την Μητροπολη.

 

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ
Από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα
στηριγμένο στον ανταγωνισμό και το κέρδος διαλύεται.
Με τη διάλυσή του οδηγούνται στην εξόντωση και μεγάλα κομμάτια του
πληθυσμού.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ενάντια στο μύθο περί ισλαμοποιησης

Για ποια κατάσταση μιλάμε ;

Τον τελευταίο χρόνο έχει παρατηρηθεί έντονα αυξημένη, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, η μεταναστευτική κίνηση στον ελλαδικό χώρο από περιοχές με πόλεμο και φτώχεια. Όσοι/ες την γλύτωσαν από το θάνατο και την εξαθλίωση, αρχικά στον τόπο διαμονής τους και έπειτα στην διαδρομή τους (π.χ. πνιγμοί στο αιγαίο) έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα στην προσπάθειά τους να φύγουν προς την βόρεια Ευρώπη. Το γεγονός αυτό λειτούργησε ως μια “χρήσιμη” αφορμή για να ενεργοποιηθούν και να διεκδικήσουν εκ νέου σταθερότερη θέση στο δημόσιο λόγο, ρατσιστικά αντανακλαστικά, είτε στην ακραία τους μορφή, είτε καλυμμένα πίσω από ένα προοδευτικό μανδύα….

όλο το κείμενο εδώ: islamopoihsh blog

Κατάληψη του ρ/σ “Στο κόκκινο” Θεσσαλονίκης

πανο περιθαλ.

Τη Πέμπτη 21 Απριλίου 2016, σαν συντονισμός για την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη προβήκαμε σε κατάληψη του στούντιο του σταθμού «93,4 στο κόκκινο» στη Θεσσαλονίκη στην ώρα της εκπομπής του κ. Λυκεσά, σε απάντηση δημοσιεύματος του ιδίου στην εφημερίδα των συντακτών το Σαββάτο 16 Απριλίου 2016, καθώς η εφημερίδα δεν διατηρεί πλέον γραφεία στη Θεσσαλονίκη. Δημοσίευμα, το οποίο λασπολογεί για παρέμβαση που έγινε στο νοσοκομείο Κιλκίς από το «Συντονιστικό για την Ελεύθερη Πρόσβαση στην Περίθαλψη» με μοίρασμα κειμένων σε ελληνικά και αραβικά για την κατάσταση του συστήματος υγείας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ντόπιοι και μετανάστες κατά την πρόσβασή τους σε αυτό.

Έτσι περίπου 40 άτομα μέλη των συλλογικοτήτων του συντονισμού και αλληλέγγυοι κλείσαμε με πανό τον χώρο της εισόδου και καταλάβαμε τον χώρο του στούντιο από όπου και διαβάστηκαν κείμενα  στα αραβικά  καθώς και το παρακάτω κείμενο στα ελληνικά.

Συνέχεια ανάγνωσης

Συντονιστικό για την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη.

Από τις αρχές Γενάρη 2016 μετα από πρόσκληση των health workers στις συλλογικότητες: Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης, Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, Σωματείο βάσης στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, συνέλευση της Κατάληψης Στέγασης Μεταναστών/ στριών (παλιό Ορφανοτροφείο) καθώς και τη συλλογικότητα της κατάληψης φάμπρικα Υφανέτ συγκροτήθηκε το Συντονιστικό για την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη.
Στα πλαίσια της δράσης του πραγματοποιήθηκαν:
Έκδοση αφίσας σε τρεις γλώσσες καθώς και κειμένου.

albengafisa-health-prosbasi_typogr

Η αφίσα κολήθηκε και το κείμενο μοιράστηκε με παρέμβαση στα νοσοκομεία ΑΧΕΠΑ, Γεννηματάς, Αφροδισίων.

cawstwawwaasiah cawzclpueaav2os ceb4ceb5cebcceb1cf84ceb9cebacf8ecebd-cebdcebfcf83cebfcebacebfcebcceb5ceb9cebf-6 Συνέχεια ανάγνωσης

Αλληλεγγύη στον αγώνα των 3 απολυμένων από το καφέ Γέφυρα

12698321_1027765230622577_636775428359517542_o

Στις 2/12/15 απολύονται 3 εργαζόμενες από το καφέ Γέφυρα.

Αυτό συμβαίνει εκδικητικά από το αφεντικό μετά από την απαίτηση των 3 εργαζομένων όλων αυτών που δικαιούνταν μετά από 3, 2 και 1μιση χρόνο εργασίας: Ασφάλιση, καταβολή επιδομάτων αδειών καθώς και των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, προσαύξηση νυκτερινής και κυριακάτικης αργίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Δεν έφτιαξαν το στρατό για να φυλάει εμάς από τους “εχθρούς” αλλά τους εαυτούς τους από εμάς

στραολογια

 

στρατολογια

Στις 25 Φλεβάρη, μέρα του στρατοδικείου του ολικού αρνητή στράτευσης Μ.Τ.,  πραγματοποιήθηκε παρέμβαση με άλλες συλλογικότητες και αλληλέγγυο κόσμο, στην στρατολογία Θεσσαλονίκης και στο στρατοδικείο επίσης. Εκεί μεταξύ άλλων μοιράστηκε και το παρακάτω κείμενο:

 

Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης, στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Έχει ήδη καταδικαστεί για ανυποταξία σε καιρό ειρήνης 2 φορές τα τελευταία 3 χρόνια. Παράλληλα, του έχει επιβληθεί 2 φορές το πρόστιμο των 6000 ευρώ το οποίο καταχωρείται στην εφορία και τοκίζεται.

Ξέραμε ότι αρχικά «στο μυαλό ήταν ο στόχος»… , είδαν όμως ότι δεν έφτανε αυτό για να καταστείλει την ολοένα και αυξανόμενη αντίδραση. Και έτσι, παράλληλα, στοχεύσαν και στην «τσέπη». Η οικονομική καταστολή, αλλά και ο φόβος αυτής, παραλύει οποιονδήποτε σκέφτεται να εναντιωθεί στη θέληση του κράτους. Σκοπός τους είναι να καταστήσουν αδύνατο ή δύσκολο να ζήσει με αξιοπρέπεια όποιος αντιστέκεται. Έτσι λοιπόν, εκτός από τα εντάλματα, τις συλλήψεις και τις δίκες, στην περίπτωση όσων αρνούνται να υπηρετήσουν τη «μητέρα πατρίδα», η ίδια τους τιμωρεί με επαναλαμβανόμενα πρόστιμα που χρεώνονται στο φορολογικό μητρώο τους.

Για ποιόν λόγο χρειαζόμαστε τον στρατό; Διαλέξτε τη σωστή απάντηση.

  • Για να προστατέψει την πατρίδα από τις εξωτερικές απειλές.
  • Για να γαλούχησει υπάκουους πολίτες.
  • Για να βοηθήσει την αστυνομία στην εσωτερική καταστολή.

Συνέχεια ανάγνωσης

Παρέμβαση στην Α’ και Δ’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης

Τις προηγούμενες μέρες, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων των δράσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης για το θέμα της άρνησης στράτευσης – με αφορμή το επερχόμενο στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ. Τ. – παρεμβήκαμε και σε εφορίες της θεσσαλονίκης μαζί με άλλες ομάδες και άτομα.

από παρέμβαση στις εφορίες της θεσσαλονίκης
μπάνερ που κρεμάστηκε έξω από εφορίες της θεσσαλονίκης

 

Στο πλαίσιο της παρέμβασης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

Ούτε μια ώρα στο στρατό

Ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους

Καμία ποινική ή οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!

Δίκαια αναρωτιέται κάποιος γιατί μια παρέμβαση κατά του στρατού γίνεται σε ένα χώρο όπως η εφορία. Η πρώτη απάντηση είναι προφανής αν αναλογιστούμε ότι, μόνο για το 2015, για στρατιωτικές δαπάνες είχαν προϋπολογιστεί 3,3 δις ευρώ. Σε αυτά, δεν προστίθενται έξοδα που είτε υπάγονται στα «μυστικά κονδύλια» του κράτους είτε σε μίζες εξοπλιστικών και τα δικαστικά έξοδα για τη δίωξη αυτών. Αυτά τα χρήματα είναι μαζεμένα από την φορολογία όλων των πολιτών. Σε αυτά, προστίθενται πολλά ακόμα εκατομμύρια που λαμβάνονται μέσω κονδυλίων από την Ε.Ε. Φανταστείτε τα χρήματα αυτά να διατίθεντο για άλλους σκοπούς…

Συνέχεια ανάγνωσης

ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΝΟ EXPO ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ

Την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, όπως και σε άλλες χώρες, πραγματοποιείται στο Μιλάνο της Ιταλίας μια διαδήλωση που αποτέλεσε τόπο συνάντησης των κινημάτων (σωματεία βάσης, κοινωνικά κέντρα, φοιτητικές και μαθητικές ομάδες, επιτροπές αγώνα για τη στέγη, μεταναστευτικές κοινότητες, το κίνημα NO TAV, κλπ) ενάντια στα μέτρα λιτότητας της ιταλικής κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή, αποτέλεσε το αποκορύφωμα του κινήματος NO EXPO Milan ενάντια στην παγκόσμια επιχειρηματική έκθεση EXPO 2015 που είχε εγκαίνια την ίδια ημέρα. Στην διαδήλωση ενάντια στην EXPO 2015 συμμετείχαν διαδηλώτριες/ες από πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Η EXPO είναι Διεθνής Έκθεση που πραγματοποιείται σε διαφορετικές χώρες του κόσμου, αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, ή αλλιώς νέους τρόπους εκμετάλλευσης και υποτίμησης των ζωών μας. Είναι στην ουσία, η προσπάθεια ανασυγκρότησης του κεφαλαίου, μέσα από εικονικά νέες μορφές ανάπτυξης «αειφόρου», «βιώσιμης», «πράσινης». Η εκμετάλλευση, έτσι, πλασάρεται σαν κάτι καινοτόμο με γνώμονα τον άνθρωπο, ενώ στην πραγματικότητα είναι η σανίδα σωτηρίας του κεφαλαίου, το άνοιγμα σε νέες αγορές για την περαιτέρω κερδοφορία του.

Συνέχεια ανάγνωσης

Για την καμπάνια αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στην Ειδομένη

Στις αρχές του Σεπτέμβρη, η συνέλευσή μας (Ανοικτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης) οργάνωσε καμπάνια αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στην Ειδομένη με το γενικό σύνθημα «Πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Είναι οι πόλεμοι, τα σύνορα, τα κράτη». Στο πλαίσιο της καμπάνιας οργανώθηκαν δράσεις (μικροφωνική, αναγραφή συνθημάτων, μοίρασμα 2000 κειμένων), μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και η εβδομάδα συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης κατά το διάστημα από 14 έως 18 Σεπτεμβρίου.

Η ανταπόκριση ενός κομματιού του καθημερινού κόσμου της Άνω Πόλης ήταν πραγματικά εγκαρδιωτική. Καθαρός και καλοσυντηρημένος ρουχισμός, είδη πρώτης ανάγκης ( πάνες, σερβιέτες, σαπούνια, έτοιμη τροφή κ.ά.) γέμισαν την καρότσα ενός αγροτικού και τα πορτμπαγκάζ τριών αμαξιών, στέλνοντας από την Άνω Πόλη ένα μήνυμα κουράγιου και έναν χαιρετισμό αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Τα πράγματα δόθηκαν στους ανθρώπους που έρχονται αδιάκοπα όλο το εικοσιτετράωρο κατά εκατοντάδες αναμένοντας να περάσουν τα σύνορα, συχνά για πολλές ώρες, μέσα σε τέντες και αναζητώντας πρώτες βοήθειες σε προσωρινά ιατρεία που, περισσότερο από ό, τι άλλο εκεί, φαίνονται να υπάρχουν κυρίως για να στηρίξουν την επίφαση της ανθρωπιστικής μέριμνας του ελληνικού κράτους και της ΕΕ. Οι ευκαιρίες μας να επικοινωνήσουμε επιβεβαίωσαν την αδιάκοπη ροή οικογενειών, ηλικιωμένων, ασυνόδευτων παιδιών, μεμονωμένων, που προσπαθούν να ξεφύγουν από έναν πόλεμο που δεν νοιώθουν δικό τους. Όπως και όσοι προηγήθηκαν, γνωρίζουν ότι η φυγή και ο αγώνας τους θα προσκρούουν στα σύνορα που θα συναντούν κάθε φορά, στα παιχνίδια των κρατικών και διακρατικών συμφερόντων και συμφωνιών, στη βία που αυτά υπαγορεύουν στις συνοριακές τους δυνάμεις, στην κατά κεφαλήν ταρίφα των διακινητών, στο κρύο, σε αρρώστιες, σε τοκετούς χωρίς την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική φροντίδα, σε κάθε λογής κακουχίες, και, ίσως, κάποιοι γνωρίζουν για την περαιτέρω αναμέτρησή τους με το κεφάλαιο των χωρών «υποδοχής» και την «εύρυθμη» πια και με ανθρωπιστικά προσχήματα κάλυψη των αναγκών του, όχι των δικών τους.

Κοινός μας εχθρός τα αφεντικά που μας κλέβουν τις ζωές, τα κράτη που μας κρατάνε υποταγμένους για τα συμφέροντα των «μεγάλων», ο ρατσισμός, ο φασισμός, η μισαλλοδοξία, τα σύνορα, ο πόλεμος.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών
Για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης
Ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ

Το κειμενο σε pdf: eidomeni blog

 

Φωτογραφίες από τη μεταφορά των ειδών πρώτης ανάγκης στην Ειδομένη:

DSC00707

DSC00708

DSC00718

DSC00719

DSC00748

DSC00750

DSC00758

DSC00734

 

DSC00760

DSC00737

 

Κείμενο για τους πρόσφυγες σε 4 γλώσσες

Τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα του πλανήτη

Το κείμενο που κρατάς στα χέρια σου είναι μια ελάχιστη κίνηση επικοινωνίας και έκφρασης της αλληλεγγύης μας. Είμαστε απλοί καθημερινοί άνθρωποι που οι περισσότεροι και οι περισσότερες εξαντλούμε τις μέρες μας σε κακοπληρωμένες δουλειές ή ψάχνοντας για μία. Δεν ανήκουμε σε κάποια φιλανθρωπική, θρησκευτική οργάνωση ή ΜΚΟ, ούτε έχουμε καμία σχέση με το ελληνικό κράτος και τους φορείς του. Δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα, λειτουργούμε ενάντια σε κάθε κυριαρχία και διαμορφώνουμε μόνοι το λόγο και τις πράξεις μας….

Όλοκληρο το ελληνικο εδω: eidomenh GR

English: eidomenh ENG

French: eidomenh FR

Farsi: eidomenh Farsi

Κείμενο με αφορμή τα τελευταία γεγονότα με τους σύριους πρόσφυγες

“Ήμουν στον στρατό δυο χρόνια. Τα δυο χρόνια αυτά ήταν αρκετά για να καταλάβω πως οι σφαγές που γινόταν δεν είχαν κανένα νόημα. Εγώ δεν δέχτηκα να σκοτώσω κανέναν γιατί καμιά από τις δυο πλευρές- τις τρείς – πέντε -δέκα κανείς δεν ξέρει πόσες πια πλευρές- δεν μάχεται για κάποιο ιδανικό, παρά για τα συμφέροντα λίγων αφεντικών και για να κάνουν το παιχνίδι των Αμερικάνων, των Γερμανών, των πολυεθνικών.”

Λόγια Σύριου πρόσφυγα

Όλο το κείμενο εδώ: prosfigess

Παρέμβαση στο νοσοκομείο “Ο Άγιος Δημήτριος”

Σήμερα(27/8) στις 8:30 ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα από το σωματείο των εργαζομένων και πήγαμε άτομα από τη συνέλευση μοιράσαμε κείμενα και μιλήσαμε μαζί τους. Υπήρχε συγκέτρωση των εργαζομένων (80 περίπου) στο προαύλιο του νοσοκομείου όπου τέθηκαν τα χρόνια προβλήματα του νοσοκομείου για τη συνεχή υποβάθμισή του με την έλλειψη προσωπικού (γιατρων,καθαριστριών κ.α.), υλικών, την τεράστια καθυστέρηση στα ραντεβού των ασθενών κλπ., αλλα και τη διασύνδεσή του με το νοσοκομείο “Γεννηματάς” όπου διάφορες από τις υπηρεσίες που θα μπορούσε να προσφέρει το νοσοκομείο “Άγιος δημήτριος” μεταφέρθηκαν εκεί.

Από μας τέθηκε και το ζήτημα ότι πέρα από τις κινητοποιήσεις των ίδιων των εργαζομένων ο αγώνας πρέπει να συνδεθεί και με άλλα κομμάτια της κοινωνίας και ειδικά με τους χρήστες υγείας έτσι ώστε ο αγώνας να γίνει από κοινού.

 

Το κείμενο που μοιράστηκε σήμερα:   St Dim 26-09-15

Κείμενο για το δημοψήφισμα

Σε όλες τις συζητήσεις με τον κόσμο της καθημερινότητάς μας, των μισθωτών, των ανεργων και των συνταξιούχων μια φράση επαναλαμβάνεται διαρκώς όταν αναφέρομαστε στο επικείμενο δημοψήφισμα:

 

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Το όχι στα μέτρα φοβίζει κάποιους καθώς αποτελεί άγνωστη γη: Επιστροφή στη δραχμή, υποτίμηση, κούρεμα καταθέσεων, απλήρωτοι μισθοί και συντάξεις για άγνωστο χρόνο, είναι κάποιοι από τους υπαρκτούς φόβους.

Από την άλλη το ναι στα μέτρα, έξω από το άμεσο κουτσούρεμα που θα φέρουν τα μέτρα των 11 δις και που θα πλήξει ένα μεγάλο κομμάτι των μισθωτών και συνταξιούχων, είναι φανερό σε όλους ότι δεν αποτελεί το τελευταίο μνημονιακό μέτρο μιας και η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται. Τα νέα μέτρα θα φέρνουν και νέα μέτρα μέχρι, σαν το σαλάμι φέτα-φέτα, να υποτιμηθεί πλήρως η μισθωτή εργασία.

Δύο κοινωνικά στρατόπεδα φαίνονται να ετοιμάζονται πάνω στο ναι και στο όχι, στρατόπεδα που άρχισαν ήδη να κατεβαίνουν και στον δρόμο. Μεγάλο κομμάτι των στρατοπέδων αυτών είναι οι καθημερινοί μας εχθροί: Ακροδεξιά καθάρματα τύπου Καμμένου, ναζιστές της Χρυσής Αυγής, αγκαλιασμένοι με ξεπουλημένους τέως Πασόκους νυν Συριζαίους συνδικαλιστές, μαζί με κομμάτια του ελληνικού κεφαλαίου που η εκκαθάριση, των μνημονίων τα καταδικάζει σε μαρασμό είναι κάποιοι από τους εχθρούς μας στο ένα στρατόπεδο. Από την άλλη αντίστοιχοι ακροδεξιοί τύπου Βορίδη, Γεωργιάδη, Άνθιμου μαζί με ντόπια και ξένα αφεντικά, που έχουν ξεπεράσει την κρίση και πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους πάνω στην εξαθλίωση μας, μαζί με το ασπόνδυλο πολιτικό τους προσωπικό (Σαμαρας, Βενιζέλος, Θεοδωράκης…)

Την ίδια στιγμή μέσα σε αυτά τα στρατόπεδα βρίσκονται και εκμεταλλευόμενοι που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Δυστυχώς τα στρατόπεδα που δημιουργεί το ΟΧΙ και το ΝΑΙ, στρατόπεδα με αφεντικά και δούλους μαζί, πολύ πιθανόν να διχάσουν για μεγάλο διάστημα τον κόσμο των εκμεταλλευομένων.

 

Σε αυτή την κατάσταση, δεν φτάσαμε τυχαία

Ήδη από την αρχή της κρίσης βλέπαμε αυτά που αντιμετωπίζαμε στις καθημερινότητες μας ως κομμάτι μιας παγκόσμιας κρίσης του καπιταλιστικού κόσμου και επιλέξαμε να αυτοοργανωθούμε και να αγωνιστούμε ενάντια στις συνέπειες της κρίσης στις καθημερινότητες μας γνωρίζοντας ότι η κρίση είναι κρίση του συστήματος του ανταγωνισμού και του κέρδους και μπορεί να απαντηθεί μόνο από την οργάνωση της κοινωνίας από την ίδια, χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς εκμετάλλευση, έξω και ενάντια στην οικονομία της αγοράς.

Απέναντι σε αυτή τη στάση, και τους καθημερινούς αγώνες που γύρω τους για μεγάλο διάστημα συσπειρώθηκε κομμάτι των εκμεταλλευομένων, συναντούσαμε την στάση που έβλεπε ότι η λύση στα κοινωνικά ζητήματα της κρίσης δεν θα δίνονταν ούτε από τους κοινωνικούς αγώνες και την ανάπτυξη τους, ούτε από μια συνολική αλλαγή του κοινωνικού συστήματος αλλά από την «αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών» που θα ερχόταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε την εξουσία. Έτσι αυτή η στάση εκτόνωσε τους αγώνες, διέλυσε συλλογικοποιήσεις, αλλά κυρίως, δημιούργησε ένα κλίμα «κυβερνητισμού»: Ότι τα προβλήματα θα λυθούν με την απόκτηση της εξουσίας. Αρκεί η μαγική ψήφος του ατομικοποιημένου ψηφοφόρου για να αλλάξει η κατάσταση.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις όποιες ευθύνες του κινήματος για αυτές τις εξελίξεις, η επιλογή του κυβερνητισμού είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την σημερινή κατάσταση.Έτσι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλήφθηκε ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν αρκεί για να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού και ότι η «διαπραγμάτευση» δεν κατάφερε να αλλοιώσει τα μέτρα που η δικτατορία των αγορών επιβάλλει σε όλες τις κοινωνίες της Ευρώπης, οδήγησε στο δημοψήφισμα ώστε να παραταθεί έτσι το αδιέξοδο σενάριο της πολιτικής λύσης.

Εμείς συνεχίζουμε τον δρόμο που εδώ και χρόνια έχουμε επιλέξει, τον δρόμο της αυτοοργάνωσης της άμεσης δράσης των καθημερινών αγώνων: Ένα δρόμο που δεν συμμετέχει ούτε συμμετείχε, που δεν περίμενε ούτε περιμένει από εκλογές και δημοψηφίσματα να αλλάξουν την κοινωνική μας πραγματικότητα και που συναντιέται με τοΝ άλλο με κριτήριο τη στάση στους αγώνες και που μέσα από αυτούς δημιουργεί τις συλλογικότητές του και τις ελπίδες του.

 

 

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ

Κάθε Τρίτη, μετά τις 20:30, στο στέκι άνω πόλης, πλατεία κουλέ καφέ

anopoli.espivblogs.net

Το κείμενο εδώ σε pdf: δημοψηφισμα